Op zaterdag 2 juni vertrokken we rond half negen richting Hilversum waar we om 10 uur tegen de Hurricanes moesten spelen.
Justine bleek jammer genoeg niet op tijd aanwezig te kunnen zijn, omdat ze per ongeluk het oude schema aangehouden had, maar gelukkig was het zusje van Zoë-Jane, Anne Floor van de partij om ons team te versterken.
Christel begon als pitcher, Merel catchte en Isabelle begon als wissel op de bank.
De tegenstanders waren wel een stukje jonger, maar daar was in het begin niet veel van te merken.
De eerste inning ging snel voorbij, de eerste drie (Merel, Christel en Sofie) waren uit.
Het leek erop dat we, net als de laatste keren vaker gebeurd, nog even goed op gang ( of was het wakker? ) moesten worden.
Tegenpartij aan slag, de eerste slagvrouw krijgt een bal op haar enkel, tossen, drie slag en uit.
Tweede slagvrouw slaat zich naar honk een en weet op het tweede honk te komen door te stelen, ze denkt: dat gaat lekker en gaat door naar drie, maar mis poes, ze wordt uitgemaakt door Jonna.
Derde slaat zich naar honk twee.
Vierde slagvrouw komt op eerste en derde slagvrouw op derde, vierde slagvrouw steelt naar tweede,
Vijfde slagvrouw wordt uitgemaakt op een en derde gaat uit.
Wissel.
Esther aan slag komt op drie, Jonna aan slag komt op drie, Esther intussen binnen.
Vervolgens is de beurt aan Tatum, die de bal wel heel bijzonder slaat, zodat deze Zoë-Jane’s schouder raakt, die bij de ingang van de dug-out staat te wachten.
Uiteindelijk is Tatum uit door een vangbal, die achteraf geen vangbal blijkt te zijn, maar dan is het te laat om nog het eerste honk te halen. Pech ! Jonna kan gelukkig nog wel net op tijd terug naar honk drie.
Zoë-Jane uit door drie slag.
Wissel.
Vanaf nu gaat mijn verslag in de soep lopen, want Zoë krijgt steeds meer last van haar schouder en wordt gewisseld, Isabelle ( ik dus ) gaat erin en raakt daardoor wat het maken van een verslag betreft het overzicht kwijt. Mijn moeder is ook geen al te beste secretaresse, maar goed het ging verder ongeveer als volgt: Esther maakt een homerun en laat dus zien dat ze weer helemaal terug van weggeweest is en Tatum doet de aanslag op Zoë-Jane nog eens dunnetjes over, door haar nog een keer te raken met de bal, terwijl Zoë notabene met een ice pack op de bank zit ! Ik bedoel maar! Al met al loopt het als een trein en winnen we met 10-0. Jullie zien het laatste stukje is een beetje grote stappen gauw thuis, maar ik vertrek morgen met werkweek naar Parijs, dus ik ben inmiddels chaotisch en moet nog van alles doen. Hoe dan ook we zien elkaar zaterdag 9 juni weer op het Western weekend, maar eerst ’s ochtends nog even een balletje slaan tegen de Zuidvogels.
Waarschijnlijk is Britt dan ook weer terug op het honk, want ze kwam met Michel naar de wedstrijd kijken en ze had er wel weer zin in heeft, dus ik hoop dat ze terugkomt.